அறிமுகம்

              அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹமத்துல்லாஹி வபரக்காத்துஹு

என் பெயர் கூ. செ. செய்யது முஹமது. நான் ஏற்றுமதி இறக்குமதி துறையில் மேலதிகரியாக இருபதாண்டுகளுக்கும் மேலாக துபாயில் பணியாற்றிக் கொண்டி ருக்கிறேன். நாம் உலக அளவில் இஸ்லாமிய மதத்தில் கொள்கைகள், ஐம்பெரும் கடமைகள், ஷரியா சட்டங்கள் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டிருக்கிறோம். இது இந்த பூமிப்பந்தின் எந்த மூலைக்குப் போனாலும் நம்மை மாற்றிவிடாது. அதே சமயம் நாம் உலகளாவிய இஸ்லாமிய வரலாற்றை அறிந்து வைத்திருக்கிறோமா என்று பார்த்தால், மிக மிக சொற்ப அறிவே மிஞ்சிக் கிடக்கிறது.  இஸ்லாமிய ஆட்சி என்பது நபி (ஸல்) அவர்களால் மதீனாவிலிருந்து துவங்கப்பட்டது. அதனாலேயே நாம் அந்த இஸ்லாமிய ஆட்சி யார் யார் மூலம் எப்படியெல்லாம் ஆளப்பட்டது எப்படிப்பட்ட பேரரசுகளானது, எப்படி சுருங்கியது, தற்போதைக்கு எப்படி இருக் கிறது என்பதை தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது அவசியம் என்று உணருகிறேன். அதிகம்பேர், நபிகள் (ஸல்) அவர்கள், நான்கு நேர்மையான கலீஃபாக்கள், அலி (ரலி), காலித் பின் வலீத், அப்பாஸ் (ரலி) இன்னும் சிலரது சரித்திரம் மட்டும் அறிந்து வைத் திருக்கிறார்கள். நாம் வாழும் நாட்டிலோ சொல்லவே வேண்டியதில்லை. ஔரங்க ஸேப் கலீஃபாக்களுக்கு இணையாக (அவர்களைப் போலல்ல இவர் இந்துக்களை யும் இந்துக்களாகவே ஆளவேண்டிய கட்டாயத்திலிருந்தார்) ஆட்சி செய்தார் என்று அடுத்து வந்த ஆங்கிலேய சரித்திர ஆசிரியர்கள் சான்றளித்திருக்க இந்த மேதாவிகள் அவர் துரோகி போலவும், அக்பர் மாவீரன் நல்லவர் போலவும் (அக்பர் ராஜ புத்திர இந்து பெண்களை மணந்தார். அதனால், இந்துக்களுக்கான ‘ஜிஸ்யா’ வரியை நீக்கினார். இஸ்லாத்தையும், இந்து மதத்தையும் இணைத்து ‘தீனே இலாஹி’ என்ற புதிய மதத்தை தோற்றுவித்த காரணங்களால்) சரித்திரம் எழுதி தங்கள் புழு பூத்த மேனியை சொறிந்து கொள்கிறார்கள். ஒவ்வொரு கல்வி அமைச்சர் மாறும் போது இங்கு இஸ்லாமிய சரித்திரம் மட்டும் மாறுகிறது. இம்மைக்காக மட்டுமே வாழ்பவர்கள். நம் சமுதாயம் உலக இஸ்லாமிய சரித்திரம் அறிந்து கொள்ள வேண் டும். உங்கள் பிள்ளைகளையும் அறிந்திடச் செய்யுங்கள். அதில் நிறைய விஷயங்கள் இருக்கின்றன. சிறு புள்ளியாக மதீனாவில் நபி (ஸல்) அவர்களால் இஸ்லாமிய மத ஆட்சி ஆரம்பித்து, கலீஃபாக்கள், உமய்யாக்கள், அப்பாஸிட்கள், செல்ஜுக்குகள், மம்லுக்குகள், அய்யுபிட்டுகள், ஓட்டோமான்கள், மங்கோலியர்கள், தைமூரியர்கள், மொகலாயர்கள் மற்றும் இப்போது இருக்கும் அமெரிக்க, மேற்கத்தியர்களின் விசு வாசிகளாகிப்போன இஸ்லாமிய நாடுகளாக எப்படி மாறிப்போனார்கள் என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். இஸ்லாமிய ஆட்சியாளர்களுக்குள்ளேயே எத்தனை துரோகம், எத்தனை கொலைகள் இதை நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டே இதை எழுதுகிறேன். இவைகள் ஆங்கிலத்திலிருந்து விக்கி மற்றும் பல வெப் ஸைட்டுகளிலிருந்து தமிழில் மொழி பெயர்த்திருக்கிறேன். இஸ்லாமிய கடமை மட்டும் போதும் இதெல்லாம் தெரிந்து என்ன செய்யப் போகிறோம் என்று எண்ணுபவர்கள் மாற்று சிந்தனைக்கு வழி கொடுக்காமல் சட்டென்று இதிலிருந்து விலகிவிடுமாறு தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன். முதலில் நீங்கள் படியுங்கள் உங்களுக்குப் பிடித்தால் மற்றவர்களுக்கு பரிந்துரையுங்கள்.

வஸ்ஸலாம்

கூ. செ. செய்யது முஹமது.   

அப்பாஸிட்கள் வரலாறு 3

756 ல் அப்பாஸிட் கலீஃபா அல் மன்சூரும் 4000 வீர்ர்களுடன் டாங்க் எனும் பேரரசை சேர்ந்தவர்களின் ‘அன் ஷி’ புரட்சிப்படையை எதிர்கொண் டார். கருப்புக்கயிறு கட்டிய டாஸிகள் என்றும் அறியப்பட்ட இவர்களை பெர்ஷியர் கள் உமய்யாத்களை ஆட்சியில் இருந்து அகற்ற அழைத்து வந்தனர். டாஸிகள் பாக்தாத் நகரத்தை நிர்மாணிப்பதில் பெரும் பங்காற்றினார்கள். உலகின் முதல் காகித தொழிற் சாலையை பாக்தாதில் நிர்மாணித்து அப்பாஸிட்களின் புத்திசா லித்தனமான புதிய எழுச்சிக்கு காரணமானார்கள். அடுத்த பத்தாவது ஆண்டில் அப்பாஸிட்கள் மற்றொரு காகித ஆலையை கார்டோபா நகரில் தொடங்கினார் கள்.

                                 புதிய முஸ்லீம்களாக மதம்மாறிய பெர்ஷியர்களின் முழுஆதரவும் அப்பாஸிட்களுக்கு இருந்தது. பெர்ஷியாவை சற்று ஒட்டி பாக்தாத் நகரம் இருந்ததால் பெர்ஷிய சரித்திரமும், கலாச்சாரமும் இணைந்து காணப்பட் டது. புதியதாக நியமிக்கப்பட்ட மந்திரிகளுக்கும் அதிகாரம் அளிக்கப்பட்டு மத்திய அரசின் முன்னேற்றத்திற்கு உதவினார்கள். கலீஃபா அல் மன்சூர் அவர்கள் அரண் மனைக்கு முஸ்லீம் அல்லாதவர்களையும் வரவேற்றார். அப்பாஸிட்களுக்கு குறிப் பாக பெர்ஷிய, கோரசானிய அரபுகளின் ஒத்துழைப்பு பெரிதும் தேவைப்பட்டது. ஏனென்றால் அவர்கள் உமய்யாத்களை எதிர்ப்பதில் ஆர்வம் காட்டினார்கள். அப்பாஸிட்கள் திருக்குரானையும், ஹதீஸ்களையும், மதபோதகர்களையும் பெரி தும் மதித்தார்கள். அப்பாஸிட்கள் ஆட்சியில் இஸ்லாமிய உலகம் கிழக்கு நோக்கி நகர்ந்தது. அது சிரியாவிலிருந்து மெஸோபொடாமியா வரை நீண்டது. ஈராக்கில் டிக்ரிஸ் நதிபாயும் பாக்தாதை அப்பாஸிட்கள் தலைநகரமாக்கிக் கொண்டார்கள். பாக்தாத் சஸானியர்களின் முண்ணனி நகரமான செஸிபோனிலிருந்து இருபது மைல்கள் மேற்புறத்தில் இருந்தது. மேலும், பாக்தாதின் வடக்கே சமர்ரா என்னும் புதிய நகரத்தை உருவாக்கினார்கள். அப்பாஸிட்கள் நீண்ட கால பெர்ஷிய நிர் வாகத்திறனையே பாக்தாதில் கையாண்டார்கள். பெர்ஷிய முஸ்லீம்களும் அரபு முஸ்லீம்களுடன் இரண்டறக் கலந்திருந்தனர்.

                                                               இஸ்லாம் வெகு வேகமாக உலகில் சர்வதேச மதமாகப் பரவிக்கொண்டிருந்தது. மெஸோபொடாமியா மாபெரும் சாம்ராஜ்ஜியத்தின் புரா தன நகர அந்தஸ்த்தைப் பெற்றுக்கொண்டிருந்தது. முதல் முந்நூறு ஆண்டுகால ஆட்சி அப்பாஸிட்களின் ஆட்சி இஸ்லாமிய உலகின் பொற்காலமாக விளங்கி யது. பாக்தாதும், சமர்ராவும் வாணிபத்திலும், கலையிலும் சிறந்து விளங்கின. புதிய தொழில்நுட்பங்களும், நவீன செயல்முறைகளும் இவர்களின் ஆட்சியில் அறிமுகப் படுத்தப்பட்டன. முஸ்லீம்களும், முஸ்லீமல்லாதவர்களும் உலகின் சிறந்த புத்தகங்களை அரபு மொழியில் மொழி பெயர்த்தனர். பல அரிய கலைப் படைப்புகள் அரபு, பெர்ஷிய, துருக்கி, ஹீப்ரு மற்றும் லத்தீன் மொழிகளிலும் மொழி பெயர்க்கப்பட்டன. இதனால் ரோம, இந்தியா, சீனா, எகிப்து, வடஆப்பி ரிக்கா மற்றும் கிரேக்கர்களின் பல அரிய புராதனப் படைப்புகள் அரபுக்களிடம் சென்றடைந்தது. கலீஃபா ஹாருன் அல் ரஷீத் அவர்களின் ஆட்சியிலும், பின் வந்த கலீஃபாக்களின் ஆட்சியிலும் திறமையான சாதனைகள் நிகழ்ந்தன. அப் பாஸிய ஆட்சியின் கீழிருந்த விஞ்ஞானிகள் அரிய பல இஸ்லாமிய அறிவியல் படைப்புகளை மேற்கத்திய கிறிஸ்தவ நாடுகளுக்கு மாற்றினார்கள். இன்றியமை யாத உலகப்புகழ் பெற்ற ‘அல் ஜீப்ரா’ என்னும் கணிதவியல் முஹம்மது இப்ன் மூஸா அல் க்வாரிஸ்மி என்பவரால் படைக்கப்பட்டது தான். மேலும் இவர் அரபிய, இந்திய எண் வடிவத்தையும் உண்டாக்கினார். இப்ன் ஹைதம் என்பவர் விஞ்ஞானத்தின் ஒளியியலுக்குரிய அரிய கண்டுபிடிப்பான உள்வாங்கி இயங்கும் ஆற்றலை 1021 ல் கண்டுபிடித்தார். மருத்துவதுறையிலும் அப்பாஸிய காலம் சிற ந்து விளங்கியது. பெர்ஷிய விஞ்ஞானி இப்ன் சினா(AVICENNA) வின் உடற்கூறு மற்றும் நோய் தோன்றும் விதம் குறித்த கண்டுபிடிப்பு இன்றளவும் தொடரப்படு கிறது. இப்ன் சினா எழுதிய ‘தி கேனன் ஆஃப் மெடிசின்’ மற்றும் ‘தி புக் ஆஃப் ஹீலிங்க்’ என்ற மருத்துவ சம்பந்தமான தகவல்களஞ்சியத்தைத் தொடாமல் யாரும் மருத்துவ ஆராய்ச்சியே செய்யமுடியாது. இவரின் பல அரிய படைப்புகள் தான் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு மேற்படி மருத்துவ ஆராய்சிக்கு பயன்பட்டது. வியப் பான தகவல் ஒன்பதாம் நூற்றாண்டிலேயே பாக்தாத் நகரத்தில் 800 க்கும் மேற் பட்ட மருத்துவர்கள் இருந்தார்கள். தட்டம்மை மற்றும் சின்னம்மை நோயின் அறி குறிகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன.

                                   வானவியலில் பூமியின் மிகத்துல்லியமான மைய அளவைக் குறித்ததில் அல் பத்தானி என்ற இஸ்லாமிய விஞ்ஞானி முன்னோடி யாகத் திகழ்ந்தார். இந்த கண்டுபிடிப்பை மேலும் விரிவாக்க ஐரோப்பாவுக்கும் கொண்டு சென்றார். அதேபோல் திரவஆராய்ச்சியில் ஜாபிர் இப்ன் ஹய்யான் (GEBER) முன்னோடியாக இருந்து பல திரவகலப்புகளைப் பற்றி எழுதியுள்ளார். மேலும் திரவ வடிகட்டுதல் ஆராய்ச்சியில் பலவற்றைக் கண்டுபிடித்து ஐரோப்பா வில் பரப்பினார். கற்பனைக் கதைகளில் உலகப்புகழ் பெற்ற “ஆயிரத்தோரு அரபு இரவுகள்’ (THE BOOK OF ONE THOUSAND AND ONE NIGHTS) படைக்கப்பட்டதும் இந்த கால கட்டத்தில் தான். இந்திய மூலக்கருவில், பெர்ஷிய நடையையும் கலந்து, மத்திய கிழக்கு, வட ஆப்பிரிக்கா கதைகளை இணைத்து புதிய வடிவில் அனைவரையும் படிக்க படிக்க கவர்ந்திழுத்தது இதன் சிறப்பு. இது பத்தாம் நூற்றாண்டில் ஆரம்பி த்து பதினாலாம் நூற்றாண்டில் முடிவுற்றது. இந்த கதைகளில் எண்களும், கதைகளும் ஒன்றுக்கொன்று மாறுபட்டிருக்கும். பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் அண்டோய்னி கல்லண்ட் என்பவர் ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்து மேற்கத்திய நாடுகளில் பிரபல்யப்படுத்தினர். அலாவுத்தீன், சிந்துபாத் மற்றும் அலிபாபா கதா பாத்திரங்கள் மேற்கத்திய கலைகளில் கையாளப்பட்டன.  

                                    இன்னுமொரு அரபுக் காதல் கவிதைக்களஞ்சியம் ‘லைலா, மஜ்னூன்’ ஆகும். இறுதியில் சோகம் ததும்பும் இது ஈரானிய, பெர்ஷிய, அஜர்பைஜான், துருக்கிய மொழிகளில் மேன்மைப்படுத்தப்பட்டது. இது ஏழாம் நூற்றாண்டில் உமய்யாத்களின் ஆட்சியின்போதே எழுதப்பட்டது. இதன் தழுவல் தான் மேற்கத்தியரின் ‘ரோமியோ ஜூலியட்’ ஆனது. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் அரபுக் கவிஞர்கள் அல் முதன்னபி, அபு தம்மாம் மற்றும் அபு நுவாஸ் ஆகியோர் பாக்தாதில் கலீஃபாக்களின் அரண்மனைக்கு சென்று வருபவர்களாக இருந்தார் கள். அப்பாஸிட் காலத்தில் தத்துவம் இஸ்லாத்துடன் இணைந்து கலாச்சாரத்தை பிரதிபலிப்பதாக இருந்தது. சிந்தனையாளர்களான அல் கிண்டி, அல ஃபராபி, அல் ஜாஹிஸ், இப்ன் அல் ஹைதம் மற்றும் அவிசின்னா ஆகியவர்களின் தத்துவங் கள் புகழ்வாய்ந்தவை. எட்டாம் நூற்றாண்டுகளின் இறுதியில் சீனாவின் காகித உற்பத்தி இஸ்லாமிய சாம்ராஜ்ஜியத்திற்கு அறிமுகமானது. அதை பெரிதும் வர வேற்று காகித ஆலையை உருவாக்கி இஸ்லாமிய ஆட்சிதான் பத்தாம் நூற்றா ண்டுகளில் அதை ஸ்பெயின் வழியாக ஐரோப்பா கொண்டுசென்று இன்று உலகம் முழுவதும் இன்றியமையாத நிலைக்கு இட்டுச் சென்றது. அதேபோன்று வெடி மருந்து தயாரிப்பு நுட்பமும் சீனாவின் மூலம் இஸ்லாமிய சாம்ராஜ்ஜியத்திற்கு வந்து பொட்டாசியம் நைட்ரேட்டுடன் இணைத்து வெடிமருந்து துகள்களை தயாரித்து உலகம் முழுவதும் பரவலாக்கினார்கள்.

                                     அப்போது புதிய முறையாக இயந்திரத்தறியில் நூல் உற்பத்தி செய்யப்பட்டும், ஐரோப்பியர்களுடன் இணைந்து அல் அண்டலூஸ் வழியாக பாதாம், சிட்ரஸ் கனிவகைகளை வரவழைத்து சர்க்கரை தயாரிக்கப்பட் டதும் இஸ்லாமிய ஆட்சியில் தான். கடற்பயணத்திற்கென வழிகாட்டும் வரை படம் தயாரித்தது. முதன்முதலில் வியாபாரக் கப்பல் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. பதினாறாம் நூற்றாண்டில் போர்ச்சுகீசியர்கள் வரும் வரை இந்தியப் பெருங்கட லில் இஸ்லாமியர்களின் கப்பல்களே கோலோச்சின. இதற்காக மெடிட்டரேனியன் கடலில் இணைக்கும் வகையில் கடல்வழிகளை அமைத்து வெனிஸ், ஜினோவா மற்றும் கேடலோனியா போன்ற ஐரோப்பிய நகரங்களுடன் வாணிபம் செய்தார் கள். இந்த கடல் வாணிபத்திற்கு ஹோர்முஸ் துறைமுகம் தளமாக இருந்தது. கடல்வழியில் சீனாவுக்கும், ஐரோப்பாவுக்கும் இடையே மத்திய ஆசியாவைக் கடக்க பயன்பட்ட ‘சில்க் ரோட்’ என்னும் கடல்வழி முஸ்லீம் பேரரசில் தான் இருந்தது.

                                         இன்றைய உலகத்தின் தொழிற்சாலைப் பயன் பாட்டுக்கான பலவற்றை அன்றே இஸ்லாமிய பொறியாளர்கள் உருவாக்கி இருந் தார்கள். விண்ட் பவுடர், டை டல் பவுடர், ஹைட்ரோ பவுடர் போன்றவற்றை கண்டுபிடித்தார்கள். முக்கியமாக பெட்ரோலிலிருந்து மண்னெண்ணை வடிகட் டும் நுட்பத்தை கண்டுபிடித்தார்கள். ஏழாம் நூற்றாண்டிலேயே நாட்டின் தொழிற் கூடங்களில் வாட்டர் மில்லை பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள். ஒன்பதாம் நூற்றாண் டுகளில் ஹரிஸாண்டல் வீல், வர்டிகல் வீல் போன்றவற்றையும் பயன்படுத்தி முன்னோடிகளாக இருந்திருக்கிறார்கள். சிலுவைப்போரின் போதே அல் அண்ட லூஸ், வட ஆப்பிரிக்கா, மத்திய கிழக்கு மற்றும் மத்திய ஆசியாவில் பல ஆலைகளை நிர்வகித்திருந்தார்கள். அவைகளில் விவசாயத்திற்கும், தொழிற் கூடங்களுக்கும் தேவையானவற்றைத் தயாரித்தார்கள். மேலும் பழங்காலத்தில் மனிதர்களால் செய்யப்பட்ட வேலைகளுக்கு இஸ்லாமிய பொறியாளர்கள் பல் இயந்திரங்கள், நீர் இறைக்கும் இயந்திரங்கள் என்று கண்டுபிடித்து அணைகளு க்கு பயன்படுத்தி இருந்தார்கள். பல தொழிற்சாலைக்கு பயன்படும் கண்டுபிடிப்பு களை ஐரோப்பாவில் அறிமுகப்படுத்தியதும் இஸ்லாமியர்கள் தான். துணி, சர்க் கரை, கயிறு தயாரித்தல், தரைவிரிப்பு, சில்க் மற்றும் காகித ஆலைகளை முதல் முதலில் பயன்படுத்தினார்கள். வேதியியல் மற்றும் தொழிற்சாலைக்கான ஆயுதங் கள் செய்யும் நுட்பத்தை பனிரெண்டாம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பாவுக்கு அறிமுகப் படுத்தினார்கள்.

                                    அப்பாஸிட்கள் தங்கள் பேரரசில் வசித்த முஸ்லீம் அல்லாதவர்களிடத்தில் நல்ல முறையில் நடந்து கொண்டார்கள். தினசரி வாழ்க் கையில் அனைவரும் அரபி மொழி பேசும் அளவுக்கு சுமூக உறவு இருந்தது. இது ஒருவருக்கொருவர் அறிவாற்றலைப் பறிமாறிக்கொள்ள பயன்பட்டது. பெரும் பான்மையான அறிவுத்திறமையும், தொழில்நுட்பமும் சிலுவைப்போரின் போது ஐரோப்பாவில் கொள்ளையடித்துச் செல்லப்பட்டது. அப்பாஸிட்களின் ஆட்சி 1258 ல் மங்கோலியர்களின் பாக்தாத் படையெடுப்பால் முடிவுக்கு வந்தது.

அப்பாஸிட்கள் வரலாறு 2

 அப்பாஸிட்களின் பாக்தாதிலிருந்த இஸ்லாமிய சம்பந்தமான மன்றம் புவய்ஹித்தின் தலைவர் ஹிலால் அல் சபியை மதிப்பு வாய்ந்தவராகக் கருதியது. பஹா அல் தௌலா என்பவரின் மறைவிற்குப் பின்பு புவய்ஹித்கள் மேலும் சில பகுதிகளை வெல்லமுடியும் என்று கருதினார்கள். இந்த நிலையில் செல்ஜுக் என்ற ஓகுஸ் துருக்கிகளால் புவய்ஹித்களுக்கு பிரச் சினை உருவானது. 1058 ல் பஸசிரி என்ற முன்னாள் அடிமையும், தற்போதைய அமீருமான அவர் பாக்தாதில் ஷியா ஃபாத்திமிட்களின் பெயரில் கிளர்ந்தெழுந்தார் புவய்ஹித் கலீஃபா அல் கா இம்மால் வெளியுதவியின்றி அவரை அடக்க முடியா மல் போனது. செல்ஜுக் சுல்தான் டோக்ரில் பெக் பாக்தாதில் சுன்னி பிரிவு முஸ் லீம் ஆட்சியையே தக்க வைத்து ஈராக்கை தன் வசப்படுத்திக் கொண்டார். செல் ஜுக் சுல்தான்கள் அல்ப் அர்சலன், மலீக் ஷா மற்றும் மந்திர் நிஸாம் அல் முல்க் ஆகியோரின் இருப்பிடங்கள் பெர்ஷியாவில் அமைந்திருந்தாலும், பாக்தாதின் அதி காரம் பனிரெண்டாம் நூற்றாண்டில் அவர்கள் வீழும்வரை அப்பாஸிட்களின் வசமே இருந்தது.  

                                  ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் கலீஃபா அல் மா மூன்  மம்லூக்குகளைக் கொண்ட இராணுவப்படையை அமைத்திருந்தார். அதை பிறகு வந்த அவர் சகோதரர் அல் முதசீம் மேலும் விரிவுபடுத்தினார். மம்லுக் இராணு வம் அப்பாஸிட்களுக்கு உதவியாகவும் இருந்தது, தொல்லையாகவும் இருந்தது. ஆரம்பத்தில் மம்லுக் இராணுவம் உள்நாட்டு, வெளிநாட்டுப் பிரச்சினைகளைத் தீர்த்து நிலையான ஆட்சி அமைக்க உதவின. அல் முதசிம் தலைநகரை பாக்தா தில் இருந்து சமர்ராவுக்கு மாற்றியதிலிருந்து மம்லுக் இராணுவத்திற்கு கருத்து வேறுபாடுவந்து தனி மாகாணத்திற்கு உரிமை கோரினார்கள். எகிப்தில் மம்லுக் கள் ஆட்சிக்குவந்தனர். பாக்தாதில் மங்கோலியர்களின் வரவால் எகிப்தின் மம் லுக் ஆட்சி அப்பாஸிட்கள் வசம் வந்தது. கெய்ரோவின் முதல் அப்பாஸிட் கலீஃபா வாக அல் முஸ்தன்சிர் பதவியேற்றார். கெய்ரோவின் அப்பாஸிட் கலீஃபா இஸ்லா மிய மத விஷயங்களில் கவனம் செலுத்தினார். கெய்ரோவின் கடைசி கலீஃபா மூன்றாம் அல் முதவக்கில், முதலாம் செலிம் என்பவரால் கைதுசெய்யப்பட்டு அவர் மதிப்பாக இருந்த கான்ஸ்டாண்டிநோபிளுக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டார். சில காலம் கழித்து கெய்ரோ திரும்பி 1543 ல் மரணமடைந்தார்.

                                    1258 ல் மங்கோலியர்களின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு, உயிர் தப்பிய சில அப்பாஸிட் குடும்பநபர்கள் இரண்டாம் இஸ்மாயில் என்பவர் தலைமையில் தென்பெர்ஷியாவில் கல்வித் தலைமையகமான கோஞ்ச் நகரத் தில் தஞ்சமடைந்தனர். இரண்டாம் இஸ்மாயில் ஹம்சா என்பவரின் மகனாவார். இரண்டாம் இஸ்மாயிலின் மகன் அப்பாஸுக்கு ஷெய்க் அப்துல்சலாம் கோஞ்ச் என்ற மகன் பாக்தாத் நகரம் வீழ்ந்ததற்கு ஐந்து ஆண்டுகள் கழித்து பிறந்தார். இவர் பின்னாளில் சிறந்த சூஃபி துறவியாகி மக்களிடம் நன்மதிப்பைப் பெற்றிருந் தார். இன்றும் கோஞ்ச் நகரில் இவரின் அடக்கஸ்தலத்திற்கு தூர, அருகாமை மக் கள் பார்வையிட வருகிறார்கள். இவரின் சந்ததியினர் பெரும்பான்மையோர் மத போதகர்களாக மக்களிடம் செல்வாக்கை பெற்றவர்களாவார்கள். ஷெய்க் ஜாபரின் மகன் ஷெய்க் முஹம்மது பஸ்தக் நகரில் இருந்தார். இவரின் பேரர் இன்னொரு ஷெய்க் முஹம்மது கோஞ்ச் நகரில் இருந்து பின்னாளில் சூஃபியிசம் பிரபல்யம டைய பஸ்தக் நகரம் சென்றார். இவரின் பேரர் ஷெய்க் ஹசன் (முல்லா ஹசன்) எல்லா அப்பாஸிட் பஸ்தக் நகரவாசிகளுக்கும், சுற்றியுள்ள பகுதிகளுக்கும் பொது மூதாதையராக இருந்தார்.

                                    ஷெய்க் ஹசனின் பேரர்கள் ஷெய்க் முஹம்மது சயீத், ஷெய்க் முஹம்மது கான் இருவரும் மாகாணத்தின் முதல் இரு கலீஃபாக் களாக ஆனார்கள். ஷெய்க் முஹம்மது சயீத் ஆயுதபடையின் ஒத்துழைப்பை சேகரித்தார். பின் லார் என்ற நகரைக் கைப்பற்றி இறக்கும் வரை பனிரெண்டு ஆண்டுகளுக்கு மேலாக ஆட்சி செய்தார். சகோதரர் ஷெய்க் முஹம்மது கான் தான் ஆண்டுகொண்டிருந்த பஸ்தக் மற்றும் ஜஹாங்கிரியேஹ் பகுதிகளை தன் மூத்த மகன் ஷெய்க் முஹம்மது சாதிக் மற்றும் உறவினர் அகா ஹசன் கான் ஆகியோரிடம் ஒப்படைத்து விட்டு திதிஹ்பான் கோட்டைக்குச் சென்றுவிட்டார். இதனால் “திதிஹ்பான்” என்றே பெயர்பெற்றார். கோட்டையிலிருந்தே இருபது வருடங்களுக்கு மேலாக இரு நகரங்களையும் ஆட்சி செய்தார். மரணத்தருவா யில் மட்டும் திரும்பி பஸ்தக் வந்தார். இவர் மேலும் தனது ஆட்சி எல்லையை லார் மற்றும் பந்தர்அப்பாஸ் வரை அமைத்துக்கொண்டார். முதல் அப்பாஸிய ஷெய்க் முஹம்மது கான் தான் “கான்” என்ற பட்டப்பெயரை முதலில் சூட்டிக் கொண்டார். ‘கான்’ என்ற சொல்லுக்கு பெர்ஷிய மற்றும் அரேபிய மொழியில், முறையே ஆட்சியாளர் மற்றும் மன்னர் என்று பொருள். இதன் பிறகு பஸ்தக், ஜஹாங்கிரியாவை ஆண்ட அனைத்து அப்பாஸிய ஆட்சியாளர்களும் “கான்” என்ற பெயரையே தங்கள் பெயருக்குப் பின்னால் பயன்படுத்தினர். கடைசி அப்பாஸிய ஆட்சியாளராக பஸ்தக் மற்றும் ஜஹாங்கிரியெஹ்வில் முஹம்மது ரேஸா கான் சத்வத் அல் மமலிக் பனியப்பாஸி என்பவரின் மகன் முஹம்மது அஸாம் கான் பனியப்பாஸி ஆட்சி செய்தார். 1962 ல் இவர் எழுதிய மூதாதைய அப்பாஸிட்களின் ஆட்சி பற்றிய “தாரிக் இ ஜஹான் கிர்யெஹ் வ பனியப்பாஸி யன் இ பஸ்தக்” என்ற புத்தகத்தின் மூலம் அக்காலத்திய பல நிகழ்வுகள் தெரி கின்றன. முஹம்மது அஸாம் கான் பனியப்பாஸி 1967 ல் மரணமடைந்தார்.              

                                           அப்பாஸிட் கலீஃபா அல் முஸ்தர்ஷித் தான் முதன்முதலில் இராணுவத்தை அமைத்து செல்ஜுக்குகளுடன் போரிட்டார். 1135 ல் படுகொலை செய்யப்பட்டு இறந்தார். கலீஃபா அல் முக்தஃபி அப்பாஸிட்கள் இழந்த அனைத்துப் பகுதிகளையும் மந்திரி இப்ன் ஹுபைராவின் உதவியின் மூலம் கைப் பற்றினார். 1157 ல் செல்ஜுக்குகள் தொடுத்த பாக்தாத் போரில் எதிர்த்து வென்று ஈராக்கை தன் வசப்படுத்தினார். 1225 ல் கலீஃபா அல் நாசிர் ஈராக்கின் மொத்த பகுதியையும் அப்பாஸிட் பேரரசில் இணைத்தார். 1206 ல் மத்திய ஆசியாவில் மங்கோலிய மன்னன் ஜெங்கிஸ்கான் புதிய பேரரசை உருவாக்கினார். பதிமூன் றாம் நூற்றாண்டில் மங்கோலியர்கள் பெரும்பான்மையான ஈரோஷியன் பகுதி களையும், கிழக்கில் சீனா, மேற்கில் பழைய இஸ்லாமிய பிராந்தியங்களையும் வென்றது.  1258 ல் மங்கோலிய ஹுலகுகானின் பாக்தாத் அழிப்பு ஏறக்குறைய அப்பாஸிட்களின் ஆட்சியை முடிவுக்கு கொண்டு சென்றது. மங்கோலிய ஹுல குகான் பாக்தாதைக் கைப்பற்றி பல உயிர்களைக் கொன்றான். பாக்தாதின் கடைசி கலீஃபா அல் முஸ்தசிம் கொடூரமான முறையில் கொல்லப்பட்டார். இது போன்ற ஒரு கொடூரம் இமாம் ஹுசைன்(ரலி) அவர்கள் மரணத்தின்போது கூட நடக்கவில்லை என்று பெர்ஷிய ஷியாக்கள் கருத்து தெரிவித்தனர். கலீஃபாக்களே ஆனாலும் மங்கோலியர்களை எதிர்த்தால் இதுதான் பரிசு என்பது போல், கலீஃபா அல் முஸ்தசிம்மை தரைவிரிப்பில் வைத்து சுருட்டி குதிரைகளை விட்டு மிதிக்க வைத்தனர். கலீஃபா அல் முஸ்தசிம் அவர்கள் நபி(ஸல்) அவர்களின் நெருங்கிய உறவினரின் நேரடி வாரிசு அதனால் முஸ்லீம்கள் உறைந்து போயினர். கலீஃபா வின் உறவினர்கள் அனைவரும் கொல்லப்பட்டனர். கலீஃபாவின் மகள் ஹுலகு கானின் அரண்மனையில் அடிமையாக்கப்பட்டார் என்றும், சிறு வயதான மகன் மங்கோலியாவுக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டு திருமணமாகி, குழந்தைகளும் உள்ளதாக மங்கோலிய சரித்திரம் சொல்கிறது.

அப்பாஸிட்கள் வரலாறு 1

 மக்காவில் மிகவும் புகழ்பெற்ற குரைஷி வம்சத்தின் அப்த் மனாஃப் இப்ன் குசாய் என்பவரின் வாரிசு வரிசையில் அப்த் அல் முத்தலிப் (நபி (ஸல்) களாரின் பாட்டனார்.) என்பவரின் மற்றொரு மகன் அதாவது நபி(ஸல்) கள் நாயகத்தின் சிறிய தகப்பனார் அல் அப்பாஸ் என்பவரின் வம்சாவழியினர் தான் இந்த அப்பாஸிட்கள் பேரரசின் ஆட்சியாளர்கள். அல் அப்பாஸ் அவர்களுக்கு அப்துல்லாஹ்வின் மகன், அலியின் மகன், முஹம்மதின் மனன் ஆகியோரின் வழியில் முஹம்மது என்பவரின் இரு பிள்ளைகள் அபு அல் அப்பாஸ் (ரலி) மற்றும் அல் மன்சூர் ஆவார்கள். இதில் அல் மன்சூர் என்பவரின் வழியில் வந்த பெரும் பான்மையோனோர் தான் பிற்காலத்தில் அப்பாஸிட் பேரரசின் வாரிசு மன்னர் களானார்கள்.

                                                             

                                          747 ல் பெர்ஷியாவில் உமய்யாத் கலீஃபாவை எதிர்த்து யார் இஸ்லாமிய சாம்ராஜ்ஜியத்தின் தலைமைப் பதவியை வகிப்பது என்று சிறியதாக  துவங்கிய பிரச்சினை கலவரத்தில் வந்து நின்றது. அது ஏறக் குறைய குடும்பசண்டை போல் இருந்தது. அந்த கலவரத்திற்குப் பின்  நபி(ஸல்) அவர்களின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்தான் கலீஃபாவாக இருக்கவேண்டும் என்று முடிவு செய்யப்பட்டது. நபி(ஸல்)அவர்களின் சிறிய தந்தை அப்பாஸ் இப்ன் அப்த் அல் முத்தலிபின் பிள்ளைகளில் அப்துல்லாஹ் என்பவரின் மகன் அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கலீஃபாவாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இவரைத் தொடர்ந்து இவர் வழி யில் ஆண்ட கலீஃபாக்களின் ஆட்சி “அப்பாஸிட்கள்” சாம்ராஜ்ஜியமானது. அப்பா ஸிட்கள் பெருவாரியான அரபுக்கள், தொல்லைகளுக்கு பெயர் பெற்ற மார்வ்கள் ஆகியோரின் ஆதரவைப் பெற்றிருந்தார்கள். மேலும் இரத்த சம்பந்தமோ, அரபு இனத்தையோ சாராத, உமய்யாத்களால் கீழ்த்தர மக்களாக மதிக்கப்பட்ட ஏமனை சேர்ந்த ‘மவாலி’ களின் ஆதரவையும் பெற்றிருந்தார்கள். அப்பாஸ் (ரலி) அவர் களின் பேரர் முஹம்மது இப்ன் அலி என்பவர் நபி (ஸல்) களாரின் ஹாஷிமிட் குடும்பவழி ஆட்சியை பெர்ஷியாவில் கொண்டுவர பெரிதும் முயற்சித்தார்.

                                         இரண்டாம் மர்வான் ஆட்சியில் அப்பாஸ்(ரலி) அவர்களின் நான்காம் தலைமுறை வழியைச் சேர்ந்த இமாம் இப்ராஹிம் என்ப வர் கோரசான் பகுதியில் ஈரானிய ஷியாக்களின் ஆதரவால் புரட்சியில் இறங்கி னார். ஆனால், 747 ல் சிறைப் பிடிக்கப்பட்டு இறந்து போனார். சிலர் இவர் திட்ட மிட்டுக் கொல்லப்பட்டார் என்றார்கள். இவரைத் தொடர்ந்து இவர் சகோதரர் அப்துல்லாஹ் (சரித்திரம் அறிந்த பெயர் ‘அபு அல் அப்பாஸ் அஸ் ஸஃப்ஃபா’) புரட்சியைத் தொடர்ந்தார். 750 ல் உமய்யாத்களை ஸாப் போரில் வென்று தன்னை  கலீஃபாவாக அறிவித்து கொண்டார். இந்த வெற்றிக்குப் பிறகு, அபு அல் அப்பாஸ் அஸ் ஸஃப்ஃபா தனது படைகளை மத்திய ஆசியாவில் டலாஸ் போருக்கு அனுப்பி னார்.  ஷியாக்களும் அப்பாஸிட்களை நபி (ஸல்)கள் அவர்களின் குடும்பத்தை சேர்ந்தவர்களாததால் ஆதரித்தனர். ஆனால், ஆட்சிக்கு வந்த பின் அவர்களின் ஷியா பிரிவு கொள்கைகளை அப்பாஸிட்கள் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. பெரும் பான்மையானவர்கள் பின்பற்றும் ‘சுன்னி’ கொள்கைகளையே கடைபிடித்தனர். குறிகிய காலத்தில் பெர்பெர் கரிஜியாக்கள் வட ஆப்பிரிக்காவில் சுதந்திரமாக ஒரு பகுதியை அமைத்துக்கொண்டார்கள்.

                                                அப்பாஸிட்களின் அல் ரதி என்பவரின் ஆட்சியின் போது துருக்கி இராணுவஜெனரல் ஒரு பகுதியை தனதாக்கிக்கொண்டு ஆண்டு கப்பம் செலுத்த முடியாதென்று குழப்பம் விளைவித்தார். பாக்தாதுக்கு அருகிலு ள்ள சில பிராந்தியங்களும் சுயாட்சியை நாட எண்ணினர். அப்பாஸிட்கள் எட் டாம் நூற்றாண்டின் பாதிவரை போட்டியாகஇருந்த சில கலீஃபாக்களையும், மந்திரிகளையும் அடக்கி நிர்வாகத்தை சீர்செய்வதில் கவனம் செலுத்தினர். சிரியா விலும், அனடோலியாவிலும் பைஸாந்தியர்களை எதிர்த்து நடத்திய போரில் பிராந்தியகவர்னர்கள் மத்திய அரசுக்கு கட்டுப்படாமல் தான்தோன்றித்தனமாக நடந்து கொண்டார்கள். மேலும் ஆதர்வாளர்களாய் இருந்த பெர்ஷியர்கள் வடக்கு  பகுதியில் கோரசானில் தனியாக ஒரு மாகாணத்தைக் கைப்பற்றி நிர்வகித்தார் கள். 820 ல் சமானித்கள் ட்ரான்ஸோக்சியானா மற்றும் கிரேட்டர் கோரச னையும், ஷியாக்கள் வட சிரியாவையும் தங்கள் சுயமாநிலமாக அறிவித்துக் கொண்டார் கள். இதனால் அப்பாஸிட்களுக்கு மத்தியஅரசின் அதிகாரம் மாகா ணங்களில் கை நழுவிப் போனது. பத்தாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் ஏறக்கு றைய ஈராக் முழுவதுமே சிரிய அமிர் என்னும் ஆட்சியாளர்கள் வசம் பல பகுதிகளாகப் பிரிந் தது. அப்போதைய அப்பாஸிட் கலீஃபா அல் ரதி அவர்களை ‘அமிர் அல் உமரா’ (PRINCE OF PRINCES) என்ற தகுதியின் அடிப்படையில் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டி நிர்பந்திக்கப்பட்டார். அதன் தொடர்ச்சியாக குறிகிய காலத்தில் பாக்தாதில் டைலம் பகுதியில் இருந்து பெர்ஷிய “புவய்ஹித்’ கள் அதிகாரம் செலுத்த ஆரம் பித்தார்கள்.

                                     அப்பாஸிட்களின் ஆட்சியில் தான் இஸ்லாமிய சாம்ராஜ்ஜியம் பல பகுதிகளாக சிதறுண்டு போனது. எட்டாம் நூற்றாண்டுகளின் இறுதியில் அவர்களே அதைப்புரிந்து கொண்டது போல்தான் இருந்தது. 793 ல் மொரோக்கோவில் ஃபெஸ் என்னும் பகுதியை ஷியாக்களும், 830 ல் அப்பாஸிய கவர்னர்கள் பலர் இணைந்து ‘அக்லாபித்’ என்னும் மாகாணத்தையும், 860 ல் எகிப்து கவர்னர்கள் இனைந்து அஹமது இப்ன் துலுன் என்பவர் தலைமையில் துலுனித் என்ற மாநிலத்தையும், ஹிராத் பகுதியில் ஸ்ஃப்ஃபாரித்களும், புகாரா பகுதியில் சமானித்களும் தனித்தனியாக அப்பாஸிட்களின் அதிகாரத்திலிருந்து பிரிந்து போனார்கள். அந்த சமயத்தில் மத்திய மெஸோபொடாமியா பகுதி மட்டும் அப்பாஸிட்களின் நேரடி ஆட்சியில் இருந்தது. பாலஸ்தீனும், ஹிஜாஸ் பகுதியும் துலுனித்கள் வசம் இருந்தன. பைஸாந்தியர்களும் அனடோலியாவில் அப்பாஸிட் களை கிழக்கு நோக்கி தள்ளினார்கள். 920 ல் நிலைமைகள் முற்றிலுமாக மாறி யது. ஷியா பிரிவினர் முதல் ஐந்து இமாம்களை மட்டுமே ஒப்புக்கொள்வோம் என்றும் அந்த வழியில் நபி(ஸல்)களாரின் மகள் ஃபாத்திமா(ரஅ) அவர்களின் பெய ரில் இத்ரிஸ் மற்றும் அக்லாபித் பகுதிகளை “ஃபாத்திமிட்” பேரரசு என்று பெயரி ட்டு, எகிப்தை நோக்கி முன்னேறி கெய்ரோ நகருக்கு அருகில் ஃபுஸ்தத் என்ற இடத்தை தலைநகராக ஆக்கிக்கொண்டார்கள். அங்கு ஷியா பிரிவைப் பற்றியும், அவர்களின் அரசியல் பற்றியும் பயிற்சியளித்தார்கள். 1000 வது வருடத்தில் ஷியாக்கள் அப்பாஸிட்களுக்கு சவால்விடும் வகையில் வளர்ந்திருந்தார்கள். இஸ்மாயிலி ஃபாத்திமிட்களாகிய அவர்கள் பாக்தாதிலுள்ள தங்கள் ஷியா பிரி வைச் சேர்ந்த கல்க் என்னும் பிரிவினரின் ஆதரவையும் திரட்டி அப்பாஸிட்களைக் குறிக்கும் இஸ்லாமிய உம்மாக்கள் என்னும் அதிகாரத்திற்கும் உரிமை கொண்டா டினார்கள். பாக்தாத் நகரம் புவய்ஹித் மற்றும் செல்ஜுக்குகளின் பகுதிக்கு வெகு அருகிலிரு ந்தது. அப்பாஸிட்களின் கருப்புக்கொடியுடன் தங்கள் பச்சை நிறக் கொடியோடு சவால்விட்ட ஃபாத்திமிட்கள் பனிரெண்டாம் நூற்றாண்டில்தான் வீழ்ந்தார்கள். இதற்கிடையில் சிறு சிறு பிராந்தியங்களாக இருந்த ஆட்சியாளர் கள் தங்களுக்குள்ளேயே சண்டை செய்துகொள்ள ஆரம்பித்தார்கள்.